Ολυμπιακά  “Παιχνίδια”

Παγκόσμιο γεγονός αυτές τις μέρες είναι η 30η Σύγχρονη Ολυμπιάδα του Λονδίνου.

Μέρες γιορτής, θά ‘πρεπε να είμαστε όλοι χαρούμενοι και αγαλλόμενοι.΄Ομως από παντού ακούγονται διαμαρτυρίες και φωνές αγανάκτησης για όσα στραβά συμβαίνουν κατά την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων και επανέρχεται η πρόταση (ποιος μας ακούει!) για μόνιμη επαναφορά και τέλεση στην κοιτίδα τους..

Πριν δυο δεκαετίες, έσκιζα κι εγώ τα ρούχα μου για την επιστροφή τους στη Μάνα γη, κι αυτό δε θα ήταν μόνο δίκαιο, αλλά θα προσέδιδε και στην Ελλάδα αίγλη και σεβασμό από εχθρούς και φίλους. Σήμερα δεν το ζητώ. Αφού οι πολιτικοί της πατρίδας έχουν πουλήσει ακόμη και τον Παρθενώνα, με τις υπογραφές τους, ποιος μου λέει ότι δε θα πούλαγαν και θα ευτέλιζαν και τους Αγώνες; Πώς; Δεν έχω τη φαντασία τους, πάντως αυτοί θα βρίσκανε τον τρόπο…

Ας γίνονται έξω. Τουλάχιστον να τελούνται σωστά, να υπάρχει σεβασμός στην παράδοση, και να γίνεται, έστω προσπάθεια, πρακτικής εφαρμογής των μηνυμάτων τους. Δε θα καταστεί ποτέ δυνατόν, οι Ολ. Αγώνες να τελούνται όπως τότε. Τότε, ήταν μια μεγάλη παν-Ελλήνια θρησκευτική Γιορτή  (σαν τον σημερινό εορτασμό της Παναγίας στην Τήνο) για να τιμηθεί ο “Πατήρ ανδρών τε θεών τε” Μεγάλος Ολύμπιος Δίας (εξ ου και Ολυμπιακοί και Ολυμπία). ΄Ενας πεθαμένος θεός δεν ανασταίνεται, και άρα, οι “Ολυμπιακοί”Αγώνες είναι νεκροί και τ’όνομα δεν τους ταιριάζει, αφού δεν προορίζονται να τιμήσουν κάποιον Ολύμπιο θεό.

Για τούτο, με βάζει σε βαθειά σκέψη η αφή της Ιερής Φλόγας στην Ολυμπία. Γιατί καλείται Ιερή; Επειδή την ανάβουν στα ερείπια του ναού του καθαιρεμένου Δία; Βάσει ποιας λογικής οι χριστιανές Ελληνίδες ιέρειες ντύνονται αρχαιοπρεπώς και η κορυφαία σηκώνει χέρια και μάτια στον ουρανό και προσεύχεται μεγαλοφώνως και δημοσίως: “Απόλλων, θεέ του ήλιου και του φωτός άναψε την Ι. Δάδα… και σύ Δία ευλόγησε τους Αγώνες…” Μπορείς να επικαλείσαι απόντες θεούς!  Η Εκκλησία πώς δεν τις αφορίζει; Τί συμβαίνει; ΄Ακρατος συγκρητισμός  ή άκομψος σαρκασμός προς μια –έστω νεκρή- ιερή παράδοση!

΄Οταν ο Αγγ. Σικελιανός και άλλοι ΄Ελληνες, καθώς και ο Μεσιέ Κουμπερτέν αποφάσιζαν την αναγέννηση των Ολ. Αγώνων, ονειρεύτηκαν και τη νεκρανάσταση των Ολυμπίων θεών; Αυτό δε φαίνεται από πουθενά. ΄Ετσι, δεν ενοχλεί η ονομασία Games (παιχνίδια ) ή event, happening, party, όπως τους ονομάζουν εκφωνητές, παρουσιαστές και αθλητές, αφού δεν είναι Αγώνες προς τιμήν κάποιου ζώντος ή πεθαμένου θεού. Ακόμα και ο ΄Υμνος (του Κ. Παλαμά) κατάντησε ανεπίκαιρος, αφού λέει “κατέβα φανερώσου κι άστραψε ‘δω πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ’ουρανού..” , τη στιγμή που γίνονται σε ξένη γη και ξένους ουρανούς. Η ορχήστρα του Λονδίνου έπαιξε μόνο τη μουσική και άρα οι λέξεις πάνε κι αυτές περίπατο…

Μιας και κρατήσαμε το όνομα, θά ‘πρεπε, τουλάχιστον, να εφαρμόζουμε τις πρακτικές πλευρές του Ολυμπισμού. Τέτοια, κορυφαία συνέπεια/προϋπόθεση, ήταν η

εκεχειρία κατά τη διάρκεια προετοιμασίας και διεξαγωγής των Αγώνων. Διακοπή των συγκρούσεων δεν έγινε ποτέ κατά την περίοδο των Αγώνων τα τελευταία 50 χρόνια.

Ολοι ομιλούν για ιδεώδη, χωρίς να τα ονομάζουν και κυρίως, χωρίς να επιχειρήσουν

ποτέ να τα εφαρμόσουν. ΄Ολοι μιλάνε για το Πνεύμα του Ολυμπισμού και το αφήνουν γενικό, ανεξήγητο και νεφελώδες, μιας και υπάρχουν πολλά Πνεύματα και…οινοπνεύματα. ΄Ολοι χρησιμοποιούν λέξεις και φράσεις στερεότυπες, χωρίς να τις εννοούν. Απλά, πέντε ωραίες κουβέντες για τον πανηγυρικό της ημέρας…

Δεν άκουσα καμιά απόφαση ή έστω μνεία για κοινή αντιμετώπιση της (καθόλου) τυχαίας οικονομικής κρίσης και της φτώχειας πάνω στον πλανήτη, στον οποίο τα φανταχτερά κοστούμια και τα πολύχρωμα φώτα των Αγώνων δίνουν μια στγμιαία λάμψη (ψεύτικης στην ουσία) ευτυχίας. Προσέξατε τους 5 εωρούμενους κίτρινους κύκλους; Δεν έριχναν αγαθά, ως το κέρας της Αμαλθείας, για τους λαούς, αλλά έβρεχαν χρυσάφι για τους ολίγους.

Μαζί με όλους τους διαμαρτυρόμενους ΄Ελληνες, διαμρτύρομαι κι εγώ διότι:

_ Παρ’ότι οι Ολ. Αγώνες δεν είναι ουσιαστικά “Ολυμπιακοί”, η Ελλάδα είναι η μάνα τους και στην Ολυμπία ετελούντο για 1.130 χρόνια περίπου. _ Οι ξένοι τους εχουν μεταβάλει σε εμποροπανήγυρη. Κόπτονται για τις αξίες του Ολυμπισμού, αλλά πραγματικά, μόνο για τις αξίες του Χρηματιστηρίου ενδιαφέρονται.

Πριν χρόνια ίδρυσαν το Μουσείο Ολυμπισμού στη Λωζάνη και επεχείρησαν να εγκαταστήσουν και τη Φλόγα μονίμως εκεί, αλλά αντέδρασαν οι Ηλείοι. Εδώ δεν ισχύει το “τί Λωζανή, τί Κοζανή..”.΄Αλλο Ελβετία κι άλλο Ολυμπία!.

Ο κ. πρόεδρος της Δ.Ο.Ε είπε ότι “οι Αγώνες έρχονται στο σπίτι τους απόψε.” Εγώ πίστευα ότι σπίτι τους, από την εποχή του Ηρακλή είναι η Ολυμπία, εκτός και οι Αγώνες, αγόρασαν διάμέρισμα στο Λονδίνο, όπως πολλοί έλληνες επιχειρηματίες, για να σιγουρέψουν τα χρήματά τους!