Το «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα»

Εάν η Ευρώπη είχε το «Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης», είναι βέβαιο πως το θέατρο του παραλόγου που παίζεται – με κομπάρσο πρωταγωνιστή την Ελλάδα – στο πρώτο μισό του …σωτήριου έτους 2015, μέσα στην «Ευρωπαϊκή ΄Ενωση», δεν θα το βλέπαμε. Εάν όντως υπήρχε συνταγματική ένωση αυτό δεν θα γινόταν. Και αυτό γιατί πραγματική «Ευρωπαϊκή ΄Ενωση» σήμερα δεν υπάρχει!

Μπορείτε να φανταστείτε εάν η Βικτώρια μέσα στην Ομοσπονδία της Αυστραλίας βρισκόταν στη θέση της Ελλάδας, οι υπόλοιπες Πολιτείες της Ομοσπονδίας θα τής έλεγαν; «Κόψτε το λαιμό σας και να βρείτε μόνοι σας τη λύση των προβλημάτων σας!». Ασφαλώς όχι.

Οι Αμερικανοί από το 1776 έχουν το Σύνταγμά τους και το τηρούν πιστά. Για το λόγο αυτό είναι σήμερα η μακροβιότερη δημοκρατία του κόσμου. Αλλά και η Ελλάδα με το δικό της Σύνταγμα του 2001 καλά τα έχει πάει μέσα στη μακροβιότερη κρίση στην Ιστορία της.  Η αστική δημοκρατία λειτουργεί άψογα από το 1974. Η «αν-ενωμένη Ευρώπη» όμως, πού βαδίζει χωρίς Σύνταγμα; Πώς μπορεί να βαδίσει χωρίς πολιτική ένωση και συμφωνία; Η βάση για κάθε κράτος σήμερα είναι το σύνταγμά του.

Με ένα κοινό και φιλελεύθερο Σύνταγμα η «Ευρωπαϊκή Ένωση» θα μπορούσε να ξεπεράσει πιο εύκολα τις δυσκολίες που δημιουργεί η σύνθεση και το μέγεθός της. Οι πολίτες της θα γνώριζαν τι είναι η Ένωση και τι μπορεί να κάνει. Σήμερα κάνουν ό,τι θέλουν «οι Μεγάλοι» και αυτοί με το Σύνταγμα δεν θα υπήρχαν, γιατί σε μια πραγματική ΄Ενωση – σαν της Αυστραλίας – ΟΛΟΙ είναι ίσοι. Το Σύνταγμα μόνο δίνει όλες τις εξουσίες στα αρμόδια όργανα και ελέγχει το τι κάνουν -και δεν κάνουν - τα κράτη μέλη για την ΄Ενωση και είναι ο άξονας της προόδου της.

Ομολογουμένως η ανυπαρξία Συντάγματος είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα.

 

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

Στα πρώτα χρόνια του 21^ου αιώνα έγιναν σημαντικά βήματα για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Το κείμενο συντάχθηκε από μια Συνέλευση που την συγκρότησαν βουλευτές των εθνικών κοινοβουλίων και εκπρόσωποι των εθνικών κυβερνήσεων όλων των κρατών μελών, βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αφού ακούστηκαν όλες οι απόψεις όλων των  πολιτών. Η τελική επεξεργασία έγινε από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών και οι αρχηγοί των κρατών και των κυβερνήσεων των χωρών της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» το υπέγραψαν στις 29 Οκτωβρίου 2004.

Για να τεθεί σε ισχύ όμως, έπρεπε να ΕΠΙΚΥΡΩΘΕΙ (να πιστοποιηθεί η εγκυρότητά του, να επισημοποιηθεί) από κάθε κράτος μέλος ξεχωριστά. Η επικύρωση θα γινόταν είτε από τα εθνικά κοινοβούλια είτε με δημοψήφισμα ανάλογα με τη νομοθεσία του κάθε κράτους μέλους.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ όμως το Σύνταγμα αυτό δεν επικυρώθηκε ΠΟΤΕ από ΟΛΑ τα κράτη και η πραγματική  «Ευρωπαϊκή ΄Ενωση» έμεινε μόνο στα …χαρτιά.  Ιδού η ρίζα του κακού της «ΕΕ»!

ΤΙ ΟΡΙΖΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΑΥΤΟ;

΄Οριζε πως ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων ήταν στην πρώτη γραμμή. Επίσης έλεγε πως η κοινωνία της Ευρώπης θα πρέπει να χαρακτηρίζεται από πλουραλισμό και απαγόρευε όλες τις διακρίσεις. Όποιο κράτος θα παραβίαζε τους κανόνες, δεν θα μπορούσε να συμμετέχει στην Ένωση.΄Οριζε επίσης την πλήρη απασχόληση, την κοινωνική πρόοδο και το υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και για να επιτευχθούν αυτά η ΄Ενωση θα εγγυόταν έναν χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης για τους πολίτες της.

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Σύμφωνα με αυτό το Σύνταγμα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένωση πολιτών και κρατών που αποσκοπεί να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πολιτών της. Κάθε υπήκοος κράτους μέλους είναι και πολίτης τής Ένωσης. Όλοι έχουν δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής, μπορούν να ψηφίζουν και να εκλέγονται στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στις δημοτικές εκλογές εκεί που κατοικούν.΄Ολοι θα μπορούσαν να έχουν - όταν βρίσκονται έξω από την Ένωση - διπλωματική και προξενική προστασία από τις αρχές κάθε κράτους μέλους. Πάνω από όλα όμως το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα θα έδινε στους πολίτες τα δικαιώματα που ορίζει ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Δηλαδή θα προστάτευε την αξιοπρέπειά τους, τις ελευθερίες τους, τις προσωπικές, τις οικογενειακές, τις κοινωνικές, τις επαγγελματικές και εργασιακές σχέσεις, της σκέψης, της συνείδησης, της θρησκείας, της έκφρασης, της ιδιοκτησίας. Θα επέβαλε την ισότητά τους απέναντι στον νόμο, την ισότητα ανδρών και γυναικών, θα διαφύλαττε την πολιτιστική, θρησκευτική και γλωσσική πολυμορφία, θα προστάτευε την υγεία και τα δικαιώματα των ηλικιωμένων και των παιδιών.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

΄Ελεγε αυτό το Σύνταγμα πως εάν ένα κράτος μέλος δεχόταν μια τρομοκρατική επίθεση, η Ένωση θα κινητοποιούσε όλα τα μέσα που έχει για να το βοηθήσει. Εάν ένα κράτος μέλος δεχόταν ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τότε όλα τα άλλα κράτη μέλη θα όφειλαν να τού παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που διαθέτουν.

 Όπως είναι όμως τα πράγματα σήμερα, εάν οι γείτονές μας, μάς επιτεθούν, η «Ευρωπαϊκή ΄Ενωση» δεν έχει καμία υποχρέωση να μας βοηθήσει!! Τότε, είναι η ΕΕ πραγματική ΄Ενωση; Ασφαλώς όχι! Μόνο μία οικονομική ένωση δεν είναι και απόλυτα συνταγματική ένωση! Εξάλλου ό,τι χρωστάει η Ελλάδα σήμερα, τα χρωστάει στην ΕΕ. Ιδού οι αντιφάσεις και η ρίζα του θεάτρου του παραλόγου!

Η Ελλάδα θα ήθελε πολύ να επικυρωθεί το Σύνταγμα αυτό από όλα τα κράτη μέλη, πράγμα που η ίδια το έκανε εγκαίρως. Τότε μόνο τα οφέλη για τους πολίτες και για όλη την Ένωση θα ήταν χειροπιαστά. ΄Ολοι μας στην Αυστραλία βλέπουμε και νιώθουμε τη δική μας ΄Ενωση που εδώ την ονομάζουμε Ομοσπονδία.  Μέχρι όμως να γίνει αυτό, η Ευρώπη θα υποφέρει και είναι αυτό που το ζει σήμερα η Ελλάδα μας.